Remisując ósmą partię meczu o mistrzostwo świata, Magnus Carlsen i Fabiano Caruana wyrównali rekord największej liczby remisów na początku meczu. W 1995 roku Garry Kasparov i Viswanathan Anand także zremisowali pierwsze osiem partii w meczu o tytuł mistrza świata w Nowym Jorku.

Choć ósma partia nie została rozstrzygnięta, była walką, w której zawodnicy sprawdzali inne niż w poprzednich siedmiu partiach otwarcie.

Caruana grał białymi czwarty raz w meczu. Zagrał, jak w poprzedniej partii granej białym kolorem, 1.e4 i Carlsen ponownie odpowiedział Obroną Sycylijską 1...c5.

Zamiast wariantu Rossolimo (3.Gb5) Caruana w końcu zagrał otwartą Obronę Sycylijską 3.d4. Carlsen wybrał wariant Sveshnikova (Pelikana) 5...e5. Zamiast 7.Gg5, które prowadzi do dobrze przeanalizowanych i bardzo skomplikowanych pozycji, Caruana wybrał 7.Sd5. Ta kontynuacja jest uważana za bardziej strategiczną niż inne podejścia, może też być niebezpieczna dla czarnych.

Posunięcie Carlsena 8...Sb8 wygląda dziwnie, ale też jest uważane za najlepsze, gdyż bardziej „normalne” 8...Se7 może sprawić czarnym problemy po 9.c3.

Obaj gracze wybrali uważane za najlepsze ścieżki, aż Carlsen zagrał 18...g5. Posunięcie jest zgodne z planami wariantu Sveshnikova, ale zaniedbuje rozwój czarnych i pozwala Caruanie na zyskanie czasu. Caruana uzyskał przewagę poprzez ofiarę pionka (21.c5), po której białe miały niebezpiecznego wolnego pionka.

Carlsen mógł mieć prawdziwe problemy, gdyby Caruana nie zagrał 24.h3. 24.Sc4 pozwalało na dalsze budowanie nacisku na centrum Carlsena i dawało białym jasną przewagę. Błąd Caruany dał Carlsenowi czas na zebranie obrony.

Gracze zgodzili się na remis w 38. posunięciu.